Nieuwsarchief

Doorgaan

zondag 24 maart 2013
Doorgaan

Doorgaan

Nou dat was me een weekje wel. Vorig weekeind ging het even helemaal mis (zie vorig verslag tussendoor), maar ik ben er weer een beetje boven op geklommen. Dat ik er weer een flinke tik van over heb gehouden blijkt nu wel weer. Allereerst gooit de antibiotica mijn darmen helemaal in de war terwijl die al niet op orde waren. Mijn ontlasting loopt er uit als water en dan zit ik er binnen een paar tellen helemaal onder. Voor mij niet fijn want het kost erg veel energie om elke keer weer uit de kleren te moeten, gewassen te worden en weer de kleren aan maar ook voor de verpleging en vooral mama, die hebben het er erg druk mee. Ook slaap ik erg veel om maar bij te kunnen tanken. Maar ik ga gewoon door. Voor papa en mama word het nu wel flink zwaarder want vorig weekeind heeft bij hun ook erg veel energie gekost en ze hebben geen tijd om bij te slapen. Ook zij moeten doorgaan. Gelukkig staan er vele mensen om ons heen met hulp dus dat scheelt een hele hoop. Klein voorbeeldje zonder andere mensen te kort te doen. Mijn kraamverzorgster, iedere baby heeft er een in de eerste weken van zijn leven en daarna staan je ouders er zelf voor maar die van mij komt elke week even langs om te kijken hoe het me me gaat en hoe het met de rest van de familie gaat. Altijd wat lekkers voor mijn zussen en gezellig een babbeltje met mama die haar verhaal even kwijt kan aan iemand van buiten de familie die toch heel dicht aanwezig is geweest bij mijn geboorte tot nu. Verder hebben mijn zussen hun rapporten mee gekregen en die zien er voortreffelijk uit en dat is toch wel even een pluim waard want hun gedachten zijn er niet altijd bij maar ze doen het dus super goed. Ook maken ze promotie want Anniko mag vanaf volgende week proberen bij het jeugdkorps van de fanfare. Gisteravond was de jaarlijkse uitvoering van mama haar korps en Jennifer mocht voor het eerst optreden met het jeugdkorps en Anniko mocht een stukje spelen met de dirigent. Ik ben ook super trots op ze wat ze doen het toch maar even. Nou weer genoeg voor deze week.

Een dikke kus en een knuffel van Willem