Nieuwsarchief

Beneden slapen

Mijn verhaaltje is iets anders deze keer hoor. Mama helpt mij nu, omdat het met papa niet zo goed gaat. Deze week zijn mijn lieve zussen weer lekker met school begonnen. Het is wel even wennen hoor zo zonder veel geklets overdag. Nadat opa Derks en Wim Schuurman mijn bed naar beneden hadden gehaald was het donderdag zover. De eerste avond dat mama mij niet meer naar boven hoefde te tillen. De eerste nacht dat zij alleen naar boven moest en mij beneden liet. Het duurde wel iets langer voordat zij naar boven ging. Boven was het niet veel anders hoor, want ze kunnen mij gewoon zien op het schermpje. Ik heb wel lekker geslapen, maar papa en mama iets minder goed. Het is alleen wel wat jammer dat er beneden zoveel vliegen zijn, want mijn gezichtje zit daardoor vol met rode bultjes. Mijn tweede nacht ging iets minder goed, want toen heeft er iemand van de buitenkant tegen de unit aan gebonkt. Ik was niet de enige die ervan schrok hoor, want papa stond heel snel naast mij om mij te troosten. Papa en mama hadden wel bedacht dat het zou kunnen gebeuren, maar dat er mensen zijn die ook echt mij zo laten schrikken? Nee, dat hadden ze niet bedacht. De mensen weten toch wel dat dat stukje aan ons huis daar niet zomaar staat? Iedereen voelde zich ook een beetje anders zaterdag. Ik voel me al een paar dagen wat anders. Soms ben ik wel wakker, maar maak ik geen geluid en kijk ik wat wazig in het rond en een andere keer wil ik wel wakker worden maar willen mijn ogen niet open. Echt lief en gezellig lachen lukt me ook even niet zo goed. En dat is nou net wat papa eigenlijk heel hard nodig heeft. Nu papa mij ook overdag veel ziet, ziet hij ook echt dat wij niet de vader-zoon relatie kunnen opbouwen. En dat....dat is meer dan heel moeilijk. Genoeg voor nu, de week was weer druk en emotioneel genoeg.

Dikke kus en een knuffel van Willem