Nieuwsarchief

Hoesten, proesten en af en toe een glimlach

 

Het gaat allemaal nog niet vanzelf de laatste weken.

Slijm en snot zitten me erg dwars en ik hoest en proest wat af.

Ik heb regelmatig een verslikking en dan loop ik erg rood aan. Ik stik dan bijna en iedereen om mij heen krijgt het dan ook flink benauwd.

Gelukkig komt het slijm toch elke keer weer los en slik ik het weg of proest ik het uit.

De spuug doekjes zijn niet aan te slepen want ik kwijl veel.

Het slapen gaat ook erg onregelmatig en je kan er geen klok op gelijk zetten wanneer ik mijn ogen dicht doe.

Gelukig slaap ik wel redelijk goed als ik in mijn ligorthese lig.

Soms ben ik 's morgens al op tijd wakker en kraai er gezellig op los maar soms ben ik niet wakker te krijgen en dan word ik verschoont en krijg ik de medicijnen en voeding terwijl ik blijf slapen.

Als ik in bad ga dan is dat wel een tijd van ontspanning.

Heerlijk de sproeier over mij heen als ik op mijn buik lig met opgetrokken beentjes.

De epilepsie is redelijk onder controle en dat is fijn voor mij en voor papa en mama.

Papa heeft een voelplank voor mij gemaakt zodat ik mijn zintuigen kan gebruiken en ik vind het heerlijk om met mijn handen en vingers alles af te tasten.

Gelukkig is dit zelf te maken, want aangepast speelgoed voor kinderen zoals mij is voor ons niet te betalen.

Tante Eveline heeft papa een paar websites laten zien waar dat speelgoed op staat en daar kan hij mooi wat ideeen op doen.

En als ik er dan weer mee mag spelen dan komt er een grote glimlach op mijn mond en dat is de mooiste beloning die ik geven kan.

Nou, hier laat ik het weer even bij en ik laat over 2 weken weer wat van me horen.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem