Nieuwsarchief

Energie voor het medicijn

zondag 3 oktober 2021
Energie voor het medicijn

Energie voor het medicijn

 

Hieperdepiep hoera, mijn nicht Anouk is jarig geweest.

Van harte gefeliciteerd.

Ik zelf ben de 129 maanden gepasseerd.

Ook een speciale felicitatie voor mijn ome René en tante Christine, ze zijn 25 jaar getrouwd en dat is een hele mijlpaal, ik wens jullie nog heel veel jaren geluk toe.

Ik heb bezoek gehad van fysiotherapeut Geeske.

Ze heeft gekeken of ze de spanning van mijn voetjes af kan krijgen zodat ik er geen pijn aan heb.

Dit is een beetje lastig, maar af en toe de spanning eraf is ook heel fijn.

Energie voor het medicijn.

Forza4Energy4All is voorbij en het is een geweldig succes geworden.

Mijn Team heeft ontzettend zijn best gedaan om de 3 grote bergen in Italië te bedwingen.

Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen om het tot een succes te brengen.

De totale opbrengst was meer dan 200.000 euro en dat is weer een flinke stap in de richting van het medicijn.

Ook is de Mito estafette met een geweldig succes afgerond.

Ik zelf ben even buiten geweest in mijn wandelwagen en samen met mijn grote lotgenoten hebben we de sporters van team Wietske binnen gehaald vanuit St Nicolaasga en hebben we mijn team uit gezwaait die richting Genemuiden opweg gingen naar de ouders van Sam* en Matt*.

Dit was wederom een groot succes met vriendschap en verbondenheid en het heeft bijna 25.000 euro opgeleverd wat ook meteen naar het medicijn onderzoek gaat.

Tussendoor heb ik nog even een bijzonder bezoekje gehad van Til Zonderland uit Canada.

Dank je wel dat je de moeite hebt genomen om ook even bij mij langs te komen.

De Familie Zonderland  zorgt al vanaf Maart dat mijn voeding op hun kosten uit Canada naar Nederland komt en dat is wel heel bijzonder en lief dat ze dat doen.

Rein Minnema uit Canada ondersteunt ook regelmatig financieel.

Nu even over mij zelf.

De vorige keer zat ik midden in een zware periode met een flinke middenoor ontsteking.

Door de antibiotica kuur zakte mijn koorts gelukkig en leek de ontsteking helemaal weg.

Mijn darmen waren zwaar ontregeld, de ontlasting was waterdun en mijn billen lagen helemaal open.

Doordat mijn weerstand zeer laag is kreeg ik er ook nog een schimmel bij en mijn hele onderrug en billen zaten onder de rode plekken en bultjes.

Gelukkig is dat vrijwel helemaal verdwenen maar afgelopen vrijdag ging het weer de verkeerde kant op en liep mijn temperatuur weer te hoog op.

Mama heeft de dokterspost weer gebeld en volledig ingepakt en corona proof kwamen de dokter en assistent bij mijn box om te kijken wat er aan de hand was.

Het gesprek met mama en papa liep wat stroef maar de dokter had wel in de gaten hoe mama en papa er over dachten.

De zelfde avond is papa nog naar de apotheek gereden voor een nieuwe antibiotica kuur.

Mijn temperatuur is op het moment dat ik dit typ redelijk onder controle maar ik heb het erg zwaar met ademen door het vele slijm en snot.

Ik heb mijn sonde ook weer uit gespuugd en ik heb de zelfde kleur als mijn nieuwe witte romper.

De ontlasting zal de komende dagen ook wel weer de verkeerde kant op gaan en ik hoop dat de huid van mijn billen een beetje heel blijft.

Het is zwaar, heel zwaar op dit moment en voor iedereen om mij heen in huis is het ook zeker niet gemakkelijk.

Als mijn zussen naar school of stage moeten terwijl ik zo benauwd ben of als ik net gespuugd heb dan gaan ze met een rot gevoel op weg.

Papa zit gelukkig dicht bij op zijn werk maar ook hij heeft er last van.

En mama, ja mama is bijna elke nacht bij me en doordat er diverse gaten vallen in het rooster van de (vooral nacht) verpleging heeft mama het niet makkelijk.

Ze slaapt op het moment dat de verpleging er in de morgen is en als die weer weg gaan dan neemt mama het weer over.

Laten we hopen dat het goed gaat met de kuur en dat ik er straks weer wat boven op kom.

Papa en mama zien wel dat ik flink heb ingeleverd na de eerste ontsteking en ze weten dat ik niet meer op mijn oude niveau kom zoals ik afgelopen zomer was.

Zachtjes aan hakt de energiestofwisselingsziekte zijn weg door mijn lichaam.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem.

 

volgende bericht op 31 oktober.