Nieuwsarchief

Spanning

Ja wat een titel weer. Spanning, Sinterklaas is in het land en dat geeft spanning. Bij Hanna, want die weet bijna niet hoe ze er mee om moet gaan met die pieten en de Sint. Ook bij Jennifer en Anniko, want die mochten mee spelen met de muziek in de optocht. Alles is goed gekomen gelukkig en de schoenen zijn weer gezet. Ook mijn slofje staat mooi in de rij te wachten op een kadootje. Bij aankomst van de Sint in het dorp stopte hij nog even bij mij en aaide me over mijn bolletje en groette me met: hallo Willem. Leuk he. Ook de pieten zijn me niet vergeten en wilde graag met me op de foto. Ik ben na het rondje dorp wel naar huis gegaan want papa en mama vonden het wel genoeg geweest voor mij. Dat was ook maar goed, want ik viel in slaap zo gauw als ik mijn box zag. Spanning is er ook bij papa en mama want bij mij hapert er wel eens wat zo af en toe. Zo af en toe ben ik erg wit om mijn gezicht. Niet gewoon wit, maar helemaal wit. Bijna grauw en zelfs mijn lippen kleuren niet meer rood. Na vraag aan de artsen in Groningen en mijn huisarts kwamen ze met de zelfde uitslag. Een hartstilstand. Door dat mijn hartje er mee stopt, stopt ook de circulatie van het bloed en daardoor krijg ik die kleur. Bah, dat wil ik natuurlijk niet maar het is wel zo. Gelukkig krijgt mijn lichaam elke keer weer een prikkel zodat ik weer door ga maar dit is wel erg spannend. Het is een gevolg van mijn ziekte en er is ook helemaal niks aan te doen. Hyves was voor mij de start van werken met de computer. Voor vele mensen niet zo erg maar Hyves stopt ermee. Hier ben ik begonnen met mijn berichtgevingen over mijn gezondheid en nu papa en mama het terug kijken komen er toch wel weer dingen boven die best aangrijpend waren. Meteen na de uitslag van mijn ziekte ben ik begonnen om de mensen op de hoogte te houden en dat bleek een goede keus. Papa en mama werden hierdoor ontlast van vele vragen en iedereen wist hoe het was. Een van de eerste reacties na de bekendmaking van de uitslag zal ik hier nog even typen. Het is een gedichtje die er in hakt. Lieve zon. Lieve zon, lach naar Willem. Leg stralen rond zijn hart. Laat de wolken snel verdwijnen. Schaduw, hij verwart. Laat de wereld zingen, dansen. Kleur de lucht hel blauw. Geef het leven warmte. Lieve zon, hij houd van jou ....veel liefs ..... Ja, dit zijn dingen die beseffen dat er vele mensen begaan zijn met mij en mijn gezin. Maar Hyves was ook het enige moderne communicatie middel met mijn zussen. Feliciteren op hun verjaardag en zo af en toe reageren op hun berichten deden ze lachen en dat kan nu niet meer en dat is niet leuk. Nu zijn er wel andere sociale media sites maar daar ga ik niet aan mee doen. Ik heb mijn site en dat is meer dan genoeg om iedereen op de hoogte te houden. Later, veel later willen papa en mama al mijn berichten laten afdrukken op papier zodat er een mooi naslagwerk komt over mij en daarom zijn ook de reacties op mijn site zo mooi want die blijven ook bewaard. Reacties op andere sites worden bewust niet bewaard omdat dat geen haalbare kaart is. Dus mensen reageren op mijn site geeft echt wel de voorkeur. Nu weer over de spanning. Deze week hebben papa en mama rapport besprekingen gehad op school over mijn zussen. Ze doen het best goed maar er zijn ook wel zorgen want ik maal bij hun elke dag door hun hoofdjes en dat geeft ze een flinke bagage mee. Die bagage zien we terug in de resultaten en dat is jammer. Hun hoofdjes zitten vol en dat valt niet mee om die een beetje leeg te maken. Gelukkig is er hulp voor mijn lieve zussen en we hopen dat het gewoon een beetje ongestoord door kan gaan zonder al te veel zorgen voor hun. Papa en mama mochten ook de werkjes bekijken van de meiden en een tekening van Hanna viel wel op. Kijk maar op de foto. Zo, nu weer genoeg voor deze week.

Een hele dikke kus en een knuffel van Willem