Nieuwsarchief

Aandacht voor mijn zussen

zondag 19 juni 2016
Aandacht voor mijn zussen

Aandacht voor mijn zussen

 

Hoera, hoera, hoera.

66 maanden ben ik geworden afgelopen week.

5 en een half jaar en dat is iets om even bij stil te staan.

Maar ook nichtje Tess was jarig en niet te vergeten tante Leonie.

Van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag.

Om even op mijn vorige bericht terug te komen, ik zou nog vertellen hoeveel geld er is opgehaald bij de garderobe van dorpsfeest Espel.

205 euro mogen we bij schrijven bij Forza4Willem 2016.

Heel hartelijk bedankt allemaal.

We zijn afgelopen zaterdag met ons hele gezin in Nijmegen geweest voor de kinderdroomwens kanjerdag.

Wat een prachtige dag en wat geweldig om onze vrienden weer te zien.

Maar het belangrijkste was even aandacht voor mijn zussen.

Alles draait hier in huis al om mij en nu mogen zij even de volle aandacht.

Jennifer en Anniko mochten mee doen aan een DJ workshop en Hanna mocht sieraden maken.

Ook hebben ze alle 3 een actionpaint tekening gemaakt met behulp van een echte top actionpainter.

Daarna mochten ze mee rijden in hele dure en super snelle sportwagens en dat was echt genieten.

Hanna heeft ook nog op een lieve pony gereden.

Ik zelf mocht met papa op de foto bij een grote brandweer auto.

En iedereen heeft heerlijk bij kunnen praten met onze vrienden.

Wat een prachtige dag.

Kinderdroomwens bedankt daarvoor.

Het heeft bij mij alleen wel 3 dagen geduurt voor ik weer een klein beetje mezelf was.

Ook was er dorpsfeest en mijn zussen hebben genoten van de kermis en verschillende activiteiten die er te doen waren.

Helemaal leuk maar voor mij niet te doen.

Nu toch even wat meer over mij want het is mijn weblog, toch.

Ik ben niet zo gezellig de laatste tijd.

Ik ben erg stil, maar huil en mekker ook regelmatig zonder aanleiding.

Papa en mama weten niet wat er aan de hand is en ook de verpleging weet niet wat er zou kunnen zijn.

Het blijft erg lastig om een echte oorzaak te vinden.

Eigenlijk komt het er gewoon op neer dat de ziekte zijn eigen gang gaat en afbraak pleegt in mijn lichaam en niemand weet op welke plek.

Het is te hopen dat verwerking van de aanvraag voor een grotere bedbox een beetje wil vlotten.

Deze box is nu toch echt te klein.

Elke keer als ik ga zitten (steunend op mijn armen) in de box dan val ik na een paar secondes om en dan kom ik met mijn hoofd tegen de zijkanten van de box aan. 

Dat geeft een harde klap en daar moet ik erg van huilen.

Daarom moet ik eigenlijk een grotere box.

Achter de schermen is men druk bezig om een grotere box bij mij te krijgen.

Ik stop nu maar weer.

Dikke kus en een knuffel van Willem